İyi bir film her zaman kendini müzikleriyle öne çıkarmayı başarır. Ben de kendilerini genelde müziklerini dinleyerek yazmayı tercih ederim. Açıkçası Hardcore Henry’nin yüksek adrenalini müzikleriyle harika bir şekilde tamamlanmış. Filmin fragmanında da olduğu gibi yazıyı Queen’in efsane eseri Don’t Stop Me Now ile okumanızı tavsiye ediyorum.
Yeni Rus Sineması popüler kültürde yer etmeye çalışıyor. Yakın zamanda kendilerinden bazı süperkahraman filmi fragmanları da gördük. Avrupa’nın geri kalanından ayrılmaya ve global izleyiciye hitap etmeye çalışan bir sinema olarak bu yüzden zaten dikkatimizi çekmeye başlamıştı. Hardcore Henry de ilk kez tamamı başrolün gözünden hazırlanmış ilk film olarak izleme listemde uzun zamandır bekliyordu. Açıkçası bir B filmi sever olarak zaten eğleneceğimi bilerek başladım filme fakat tamamı öznel kameradan çekilmiş bir filmin bu kadar keyifli olabileceğini hayal etmiyordum.
Hardcore Henry, genç Rus yönetmen Ilya Naishuller’in ilk uzun metraj filmi. Naishuller senaryoyu da kendi kaleme almış ve başrolü de canlandıran üç oyuncudan biri. Filmi FPS (First Person Shooter) bilgisayar oyunlarından esinlenerek çekmiş. Kendisi zaten daha önce de bu tür bir oyun olan Pay Day’in senaristlerinden. Genç yönetmen ilk uzun metraj işi için oldukça ünlü olan iki başrole de sahip olarak oldukça şanslı olarak filme başlamış. Filmde Jimmy rolünde Sharlto Copley, Estelle rolünde Haley Bennett ve Henry’nin babası rolünde ise Tim Roth’u izliyoruz. Filmin kötüsü ise Danila Kozlovsky’i çok tanımasak bile Rusya’nın en önemli oyuncularından biri ve bazı Amerikan yapımlarında da Rus rollerini başarıyla üstlenmiş bir isim.
Öznel bakış açısının bir hikaye anlatmadaki zorluğunu en çok çıkan büyük oyunların bir çoğunun yaşadığı hikaye anlatma güçlüklerinden biliyoruz. O yüzden beni film hakkında şaşırtan birinci unsur da belli noktalarda tahmin edilebilir olsa bile kendisinden beklediğimden çok daha heyecanlı ve keyifli bir senaryoya sahip olması ve Sharlto Copley’in harika oyunculuğuyla baş karakterimizin dilsizliğinin hiçbir sıkıntısını çekmiyor oluşumuz. Bu arada bu tür oyunların birçoğunda karakterimiz konuşmaz ve bu mesele senaryoda hiçbir şekilde açıklanmaz. Hardcore Henry’nin bir büyük başarısı da milyonların oynadığı bu büyük oyunlarda 10 saate varan hatta geçen sürelerde açıklanmayan bu saçmalığın senaryo içinde çok güzel bir yerinin olmasıydı. Tek eleştirebileceğim kısım ise kötü karakterin biraz oyunlar için klişeleşmiş bir kişiliğe sahip olmasıydı. Fakat Jimmy konusunda yapılan güzellik bu hatayı rahat rahat görmezden getirecek kadar yaratıcıydı. Ben de tıpkı South Park’ta Stan ve Kyle’ın dediği gibi “Oh my God they Killed Jimmy! You Bastards!” dedim tüm film boyunca…
Ayrıca bu filmden sonra sevdiğim aksiyon filmlerini düşününce bir elin parmaklarını bile geçemediğini hatta bunların büyük çoğunluğunun sinema açısından büyük bir değeri olmadığını fark ettim. Bence Hardcore Henry yeni bir sinema tarzının önünü açmayı başardı. Belki bu film günümüzün gözde teknolojisi VR’a da uyarlanabilirse küçük bir monitörde bile yaşatmayı başardığı heyecanın kat kat fazlasını bize sunacaktır ve kendimizi de içinde bulacağımız bazı gelecek filmlerin öncüsü olacaktır.
Bir çoğunuzun bu filmi izlemediğini tahmin ediyorum bu yüzden yazıda spoiler içeren bir yorumda bulunmuyorum ve bu yazıyı okuduktan sonra bu filme bir şans vermenizi rica ediyorum. Çünkü bu 21. Yüzyıla ait yepyeni bir deneme ve artık bu cesur denemeleri imkanların çok artmasına rağmen pek fazla göremiyoruz. Bence Hardcore Henry uzun zamandır göremediğimiz kadar modern bir sanat filmi. Ayrıca tekrar etmek gerekirse filmin soundtrack’i DON’T STOP ME NOW!!!
Alican Yenice yazdı
